Το σύνδροµο «Mobbing» στην Εργασία
Ο όρος mobbing προέρχεται από την αγγλική λέξη mob που σημαίνει
επιτίθεµαι, περικυκλώνω, ενοχλώ και εκφράζει σήµερα τη συστηματική
ψυχολογική επίθεση και στρατηγική περιθωριοποίησης που δέχονται στο
εργασιακό περιβάλλον, από τους ιεραρχικά ανωτέρους ή και τους
συναδέλφους οι ανεπιθύµητοι, για διάφορους λόγους, εργαζόµενοι. Ο όρος
χρησιµοποιήθηκε το 1800 από τους βρετανούς βιολόγους, στη περιγραφή
της επιθετικής συµπεριφοράς κατά την πτήση, ορισµένων ειδών
αποδηµητικών πουλιών.
Το 1900, ο ηθολόγος Konrad Lorenz το χρησιµοποιεί για να ερµηνεύσει
την εχθρική συµπεριφορά της πλειοψηΦίας της αγέλης, έναντι των αδύνατων
ζω ων της ίδιας ράτσας.
Ο γερµανός ψυχολόγος Heinz Leyman, ένας ίσως από τους εγκυρότερους
σύγχρονους µελετητές της ψυχολογίας της εργασίας, είναι ο πρώτος, που
στη δεκαετία του '80, αποδίδει τον όρο στην ανθρώπινη κοινωνία,
περιγράφοντας το σύνολο των αρνητικών επιδράσεων στην υγεία, από την
ηθική παρενόχληση στους εργασιακούς χώρους, ως «σύνδροµο mobbing».
Τα τελευταία χρόνια στους εργασιακούς χώρους αναπτύχθηκε ένα νέο
φαινόµενο γνωστό ως σύνδροµο mobbing, το οποίο, αν και η πραγµατική
διάσταση του δεν είναι ακόµα γνωστή, αποτελεί σοβαρό πρόβληµα για την
υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων.
Το σύνδροµο mobbing ορίζεται ως «η άσκηση, στο πλαίσιο των σχέσεων
µεταξύ συναδέλφων ή µεταξύ ανωτέρου και κατωτέρου στην ιεραρχία, µιας
συστηµατικής και διαρκούς επίθεσης σε βάρος ενός προκαθορισµένου
θύµατος προκειµένου να ωθηθεί στο να εγκαταλείψει τη θέση εργασίας του».
Επίσης:
Το σύνδροµο mobbing ορίζεται ως «κατ' επανάληψη υβριστική
συµπεριφορά, εντός ή εκτός της επιχείρησης ή του οργανισµού που
εκδηλώνεται ειδικότερα µε ενέργειες, λόγια, εκφοβισµούς, πράξεις,
χειρονοµίες, τρόπους οργάνωσης της εργασίας και µονοµερή γραπτά κείµενα
που έχουν χαρακτήρα ή σκοπό να προσβάλλουν την προσωπικότητα, την
αξιοπρέπεια ή τη σωµατική ή ψυχική ακεραιότητα του εργαζοµένου κατά την
εκτέλεση της εργασίας του, να θέσουν σε κίνδυνο τη θέση απασχόλησής του
ή να δηµιουργήσουν εχθρικό, εκφοβιστικό, υποτιµητικό, ταπεινωτικό ή
προσβλητικό εργασιακό περιβάλλον».
Ακόμη εκφράζει τη δολιότητα που αναπτύσσεται µεταξύ συναδέλφων και
αποσκοπεί στην εξάλειψη των ανταγωνιστών, µέσα από µια συνεχή
αντισυναδελφική συµπεριφορά».
Ο όρος mobbing προέρχεται από την αγγλική λέξη mob που σημαίνει
επιτίθεµαι, περικυκλώνω, ενοχλώ και εκφράζει σήµερα τη συστηματική
ψυχολογική επίθεση και στρατηγική περιθωριοποίησης που δέχονται στο
εργασιακό περιβάλλον, από τους ιεραρχικά ανωτέρους ή και τους
συναδέλφους οι ανεπιθύµητοι, για διάφορους λόγους, εργαζόµενοι. Ο όρος
χρησιµοποιήθηκε το 1800 από τους βρετανούς βιολόγους, στη περιγραφή
της επιθετικής συµπεριφοράς κατά την πτήση, ορισµένων ειδών
αποδηµητικών πουλιών.
Το 1900, ο ηθολόγος Konrad Lorenz το χρησιµοποιεί για να ερµηνεύσει
την εχθρική συµπεριφορά της πλειοψηΦίας της αγέλης, έναντι των αδύνατων
ζω ων της ίδιας ράτσας.
Ο γερµανός ψυχολόγος Heinz Leyman, ένας ίσως από τους εγκυρότερους
σύγχρονους µελετητές της ψυχολογίας της εργασίας, είναι ο πρώτος, που
στη δεκαετία του '80, αποδίδει τον όρο στην ανθρώπινη κοινωνία,
περιγράφοντας το σύνολο των αρνητικών επιδράσεων στην υγεία, από την
ηθική παρενόχληση στους εργασιακούς χώρους, ως «σύνδροµο mobbing».
Τα τελευταία χρόνια στους εργασιακούς χώρους αναπτύχθηκε ένα νέο
φαινόµενο γνωστό ως σύνδροµο mobbing, το οποίο, αν και η πραγµατική
διάσταση του δεν είναι ακόµα γνωστή, αποτελεί σοβαρό πρόβληµα για την
υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων.
Το σύνδροµο mobbing ορίζεται ως «η άσκηση, στο πλαίσιο των σχέσεων
µεταξύ συναδέλφων ή µεταξύ ανωτέρου και κατωτέρου στην ιεραρχία, µιας
συστηµατικής και διαρκούς επίθεσης σε βάρος ενός προκαθορισµένου
θύµατος προκειµένου να ωθηθεί στο να εγκαταλείψει τη θέση εργασίας του».
Επίσης:
Το σύνδροµο mobbing ορίζεται ως «κατ' επανάληψη υβριστική
συµπεριφορά, εντός ή εκτός της επιχείρησης ή του οργανισµού που
εκδηλώνεται ειδικότερα µε ενέργειες, λόγια, εκφοβισµούς, πράξεις,
χειρονοµίες, τρόπους οργάνωσης της εργασίας και µονοµερή γραπτά κείµενα
που έχουν χαρακτήρα ή σκοπό να προσβάλλουν την προσωπικότητα, την
αξιοπρέπεια ή τη σωµατική ή ψυχική ακεραιότητα του εργαζοµένου κατά την
εκτέλεση της εργασίας του, να θέσουν σε κίνδυνο τη θέση απασχόλησής του
ή να δηµιουργήσουν εχθρικό, εκφοβιστικό, υποτιµητικό, ταπεινωτικό ή
προσβλητικό εργασιακό περιβάλλον».
Ακόμη εκφράζει τη δολιότητα που αναπτύσσεται µεταξύ συναδέλφων και
αποσκοπεί στην εξάλειψη των ανταγωνιστών, µέσα από µια συνεχή
αντισυναδελφική συµπεριφορά».
